اختصاصی مرکز خدمات پرینت سه بعدی تبریز : یکی از رشته هایی که با آغوش باز به سراغ پرینت سه بعدی رفته است، دندانپزشکی است. پرینت سه بعدی در دندانپزشکی ابزاری است که امکان ایجاد قطعات متناسب با نیازها و مورفولوژی هر بیمار را فراهم می‌کند. چه از طریق استفاده از تولید افزودنی رزین یا همجوشی بستر پودری باشد، این روش تولید، طیف گسترده‌ای از امکانات را برای متخصصان در کلینیک ها و آزمایشگاه های دندانپزشکی باز می‌کند.علاوه بر این، پرینت سه بعدی دندان اغلب با راه‌حل‌های دیجیتال دیگر، مانند ابزا‌های جدید CAD یا اسکنرهای سه بعدی دندانی که برای ثبت آناتومی دندان بیمار استفاده می‌شوند، همراه است. به‌طور خلاصه، پرینت سه بعدی در دندانپزشکی طیف گسترده‌ای از مزایای را برای این صنعت به ارمغان آورده است. اما کاربردهای واقعی که می‌توانیم در این زمینه برجسته کنیم، کدام فناوری‌ها و برای چه هدفی هستند؟ در این لیست ما کاربردهای اصلی پرینت سه بعدی و سایر فناوری ها در بخش دندانپزشکی را ارائه می‌دهیم.

اسکن سه بعدی در دندانپزشکی

اگرچه این یک برنامه کاربردی پرینت سه بعدی دندانپزشکی نیست، اما نمی‌توانیم از اسکن سه بعدی بگذریم. هنگامی که صحبت از پرینت سه بعدی و دندانپزشکی می‌شود، استفاده از اسکنرهای سه بعدی به‌طور فزاینده‌ای رایج می‌شود. در واقع، این یکی از اولین مراحل در گردش کار دیجیتال است. به لطف اسکنرهای سه بعدی، متخصصان بهداشت می‌توانند در صورت استفاده از اسکنر داخل دهانی، داخل دهان بیمار را دیجیتالی کنند، یا برداشت‌ها را از طریق اسکنر آزمایشگاهی دیجیتالی کنند. این محلول دوم در تولید مواد افزودنی استفاده می‌شود. یک فایل دیجیتالی از قالب ایجاد می‌شود و می‌تواند در قالب STL برای چاپ سه بعدی صادر شود.

در مورد چگونگی صحبت کردیم، اما چرایی استفاده از این فرآیند چیست؟ یکی از مزایای استفاده از اسکنر سه بعدی دندان، دقتِ بالایی است که به لطف این فناوری فراهم می‌شود. همچنین امکان تولید قطعات های سفارشی بر اساس مورفولوژی دقیق بیمار را ممکن می‌کند. علاوه بر این، برای مثال، اگر بیمار به پروتز اورژانسی نیاز داشته باشد، نیازی به ایجاد برداشت‌های جدید نیست، زیرا این پروتز دیجیتالی شده است. هم بیمار و متخصص زمینه‌ی خود، در زمان‌شان صرفه‌جویی می‌کنند.

تاج ها و پل ها (بریج)

روکش ها و بریج های دندانی از رایج ترین روش‌های درمان دندانی مجسوب می‌شوند، زیرا برای جایگزینی دندان های از دست رفته استفاده می شوند. آنها از بسیاری جهات مشابه هستند، اما تفاوت اساسی بین این دو این است که روکش های دندانی برای پوشاندن دندان آسیب دیده یا پوسیده استفاده می‌شود. آنها همچنین می‌توانند در صورتی که دندانی باقی نماند، روی ایمپلنت های دندانی سرپوش بگذارند. در همین حال، بریج ها برای جایگزینی دندان های از دست رفته، متشکل از دو تاج (یکی در دو طرف) و سپس بریج از پروتز در صورت نیاز استفاده می‌شوند. و البته پرینت سه بعدی به طور فزاینده ‌ی در دندانپزشکی نقش بازی می‌کند.

تاج ها و پل های پرینت سه بعدی موقت، بسیار دقیق و زیبایی شناختی را می‌توان با استفاده از پرینت سه بعدی رزین ساخت. محبوبیت این فناوری به‌طور فزاینده‌ای در حال رشد است زیرا امکان تولید مقرون به صرفه‌تر و سریعتر را نسبت به فرآیندهای سنتی فراهم می‌کند. اگرچه در حال حاضر، روکش‌ها و بریج‌های پرینت سه بعدی عمدتاً موقتی هستند، زیرا رزین‌های دندانی به اندازه زیرکونیا بادوام نیستند، اما این فناوری به‌طور مداوم در حال پیشرفت است و این احتمال می‌رود که در آینده نزدیک تغییر کند.

تراز و نگهدارنده

روز به روز دستگاه های دندانپزشکی بیشتری با دستگاه های پرینت سه بعدی تولید می‌شوند، اما نه تنها سرعت ساخت بیشتر بلکه سفارشی‌سازی بیشتر را نیز امکان پذیر کرده است و به یک جنبه بسیار مهم در این بخش تبدیل شده است، زیرا هر دهان متفاوت است. اکنون ما در مورد نگهدارنده ها یا “الاینرها” صحبت خواهیم کرد، دستگاه هایی که برای جلوگیری یا حتی حرکت دادن دندان های بیماران استفاده می‌شوند.

برای تولید آنها، فرآیند با اسکن از دهان بیمار آغاز می‌شود، سپس از نرم افزار CAD استفاده می‌شود و پس از دریافت فایل، آن را به چاپگر سه بعدی که قرار است استفاده کنیم، ارسال می‌کنیم. متداول‌ترین تکنولوژی پرینت سه بعدی رزینی مانند (SLA)، (DLP) یا (MSLA) است. بسته به نیاز خود، از یک فناوری استفاده خواهید کرد. سپس، مدل قبل از تبدیل شدن به محصول نهایی پس پردازش می‌شود.

ایمپلنت ها

هر زمانی که دندانی را از دست می‌دهیم، نیازی در جهت پر کردن ضروری آن ایجاد می‌شود. زیرا که در نبود دندان و فشاری که به دندان های کناری خود وارد می‌آورد، ساختار کلی را به هم خواهد زد و ناحیه اطراف دندان از دست رفته و تحلیل می‌روند.

اکنون با کمک پرینت سه بعدی، ایمپلنت‌ها در زمینه دندانپزشکی نه تنها بر حسب تقاضا و در نتیجه سریع‌تر تولید می‌شوند، بلکه می‌توانند منحصر به فرد نیز باشند. این به ویژه در مراقبت های بهداشتی دندان اهمیت دارد، زیرا دهان و لبخند هر فرد برای او فردی است. با روش دقیق ساخت پرینت سه بعدی برای جراحی ایمپلنت دندان، بیماران به هیچ‌وجه از نظر توانایی گاز گرفتن یا عملکرد جویدن محدود نمی‌شوند. علاوه بر این، پرینت سه بعدی نیز به عنوان روشی مقرون به‌صرفه تلقی می‌شود که به‌طور مداوم از طریق نوآوری در حال بهبود است و تولید ایمپلنت های دندانی را بسیار آسان می‌کند.

راهنمای جراحی

یکی از کاربردهای پرینت سه بعدی که به ویژه برای دندانپزشکی ارزشمند است، راهنمای جراحی برای ایمپلنت های دندانی است. این یکی از آخرین پیشرفت‌ها است و حتی فراتر از دندانپزشکی، فرآیندهای جراحی را متحول کرده است. از زمانی که ایمپلنت های دندانی وجود داشته‌اند، قرار دادن آن‌ها در مکان‌های مناسب برای دندانپزشکان بسیار دشوار بوده است. به دلیل زوایای نامناسب و ناتوانی در دید واضح، قرار دادن برای بسیاری از متخصصان دندانپزشکی دشوار بوده است. در نتیجه، بسیاری از ایمپلنت ها در جای خود قرار نگرفته‌اند که می‌تواند منجر به عوارض سلامت دهان و دندان شود. اینجاست که راهنماهای جراحی برای رسیدگی به این مسائل وارد شده‌اند. به‌طور خاص، این راهنما به دندانپزشکان کمک می‌کند تا ایمپلنت های دندانی را به درستی و در مکان مناسب قرار دهند. این یک دستگاه یکبار مصرف است که برای قرار دادن مستقیم روی دندان‌های بیمار طراحی شده است و دارای سوراخی است که به ایمپلنت اجازه می‌دهد در مکان مناسب و در زاویه و عمق مناسب قرار گیرد. این روش دقت بیشتری را ارائه می‌دهد، حدود سه برابر بیشتر از قرار دادن دستی.

ماکت ها و مدل های تشریحی

‌مدل‌های تشریحی، نمایش‌های سه‌بعدی بخشی از بدن هستند که بر اساس اسکن‌ها انجام می‌شوند: برای دندانپزشکی، این موارد مربوط به فک یا دهان است. مدل‌ها برای برنامه‌ریزی و بحث در مورد روش‌های جراحی، هم بین بیمار-پزشک و هم بین پزشک-پزشک استفاده می‌شوند. آنها تصویر دقیقی از ناحیه مورد نظر ارائه می‌دهند و می‌توانند خطر خطاهای عملیاتی را کاهش دهند زیرا دندانپزشک ساختار آناتومیک ملموسی برای کار دارد. اما پرینت سه بعدی از کجا وارد دندانپزشکی می‌شود؟ در حالی که به‌طور سنتی می‌توان یک مدل گچی ساخت که روکش‌ها و پروتزهای مصنوعی را روی آن قرار داد، این یک فرآیند آهسته و دستی است و شامل زمان انتظار برای آماده شدن مدل است.

از پرینت سه بعدی می‌تواند برای تولید مدل ها، بر اساس اسکن های داخل دهانی، به شیوه‌ای سریع و کارآمد استفاده کرد زیرا لایه به لایه توسط چاپگر ساخته می‌شود. بسته به استفاده از مدل، انواع مختلفی از ساخت افزودنی استفاده می‌شود. برای مدل های پایه، FDM را می‌توان با فیلامنت استفاده کرد، اما برای کپی‌های پیچیده‌تر از SLA برای تولید مدل های رزین استفاده می‌شود. در حالی که استفاده از روش‌های سنتی مبتنی بر گچ هنوز رایج است، چاپ سه بعدی برای این منظور نسبتاً محبوب شده است.

دندان مصنوعی

استفاده از پرینت سه بعدی برای تولید پروتزهای مصنوعی یک فناوری نوظهور است که پتانسیلی برای ساده کردن این فرآیند دارد. در حالی که روش سنتی آسیاب کردن از پایه رزین، کار فشرده‌ای است و شامل چندین مراجعه به دندانپزشک است، پرینت سه بعدی می‌تواند پروتزهای مصنوعی را به روشی سریعتر و کم هزینه‌تر تولید کند. در حالی که این روش اکنون به بلوغ نرسیده است و کامل نیست و به دلیل زیبایی شناسی و چاپگرهای با وضوح پایین محدود شده است، تعدادی نشانه مثبت وجود دارد: اخیراً به مواد جدید برای تولید دندان مصنوعی نشان CE داده شده است (یعنی علامت گذاری امن برای هدف در EEA ) و مطالعات بیمار نشان داده است که پروتزهای مصنوعی برای کاربر قابل قبول است. تأثیرات اجتماعی-اقتصادی راه‌حل‌های تولید مواد افزودنی به‌ویژه جذاب است، زیرا در آینده می‌توانیم شاهد استفاده از پرینت سه‌بعدی برای در دسترس‌تر کردن دندان‌های مصنوعی برای کسانی باشیم که بیشتر به آن‌ها نیاز دارند.

الگوهای ریخته گری

از پرینت سه بعدی می‌توان برای فرآیندهای غیرمستقیم دندان نیز استفاده کرد. اگرچه پرینت سه بعدی به وضوح برای ساخت قطعات نهایی دندانپزشکی از جمله تاج ها و پل ها، پوشش ها و زیرساخت ها و موارد دیگر استفاده می‌شود، اما نقشی در ساخت قطعات ریخته گری نیز دارد. الگوهای ریخته گری دندان، کپی دقیق و سه بعدی از دندان های بیمار هستند و می‌توانند نه تنها برای مطالعه دهان، بلکه برای ایجاد تاج، بریج های ثابت و پروتز استفاده شوند. هرکسی که کار ارتودنسی داشته است یا به دندانپزشک رفته است، تجربه گاز زدن به موم ناراحت کننده را برای ایجاد این قالب کامل داشته است. با این حال، با اسکن و پرینت سه‌بعدی، فرآیند ساده‌تر می‌شود، با یک قالب بسیار دقیق که با چاپ، شستشو و سپس حذف تکیه‌گاه‌های ناخواسته، فرسودگی و غیره ایجاد می‌شود و محصول نهایی را به وجود می‌آورد.